Een oer-mediterrane soep
Mijn zwager, Jaap, stuurde mij het recept van deze knoflooksoep. Hij schreef: ‘Tijdens een van onze eetclubavonden hebben we de soep een keer gemaakt en opgenomen in het fotoboek van het 12 ½-jarig bestaan van onze eetclub. Je hoeft geen zeef meer te gebruiken in deze tijd, een staafmixer kan ook. Het ouderwets handwerk geeft wel een andere dimensie aan deze niet alleen leuke, maar eerlijk is eerlijk, ook erg lekker soep.’
‘Woensdagochtend:
Abominabel voelde ik me. Depressies, slechte stoelgang, huidirritaties… Het werd tijd voor een grondige zuivering van het bloed. Ook mijn vrouw had vaak, in de overgang naar de lente, allerlei kwaaltjes. Menstruatiestoornissen, duizeligheid… Veel beter dan Pleegzuster Bloedwijn vond ik mijn eigen remedie tegen die ongemakken: het wekelijks nuttigen van ‘n krachtige knoflooksoep. Het recept, geniaal van eenvoud, kreeg ik van Maurice, een verstokte francofiel, die ‘t op zijn beurt weer had van een druivenplukker. Het is lang geleden maar ik weet nog precies hoe vurig Maurice de soep roemde.
“Een oer-mediterrane soep. De Romeinen waren er verzot op. En ‘t is ook zo goed voor de lever… Je hele fysieke toestand wordt erdoor beïnvloed. Een soep waar je hooggestemd van raakt!”
Hij had niet overdreven, Maurice.’
Ingredienten
30 à 40 teentjes knoflook
4 middelgrote aardappelen
2 ½ liter bouillon van 2 blokjes of getrokken van runderpoulet
1 lepel olijfolie
1 theelepel Italiaanse kruiden, 2 kruidnagels, 1 takje peterselie, 1 laurierblaadje, een paar gekneusde peperkorrels, een blaadje salie
Pikante gemalen kaas (geen Parmezaanse kaas uit-een-pakje)
‘Ik ging aan de slag onder de druk van de omstandigheden.
Bereiding
- 2½ liter water aan de kook brengen, met daarin (schrik niet) 30 à 40 teentjes knoflook, van de schilletjes ontdaan, plus 4 middelgrote aardappelen in blokjes.
- Als ‘t kookt 2 bouillonblokjes toevoegen; laten oplossen. ‘Echte bouillon’, getrokken van runderpoelet, kan natuurlijk ook, maar bedenk wel dat de knoflook van zichzelf al een zeer sterk aroma heeft.
- Het vuur laag zetten, en vervolgens in de pan: ‘n miniem scheutje olijfolie, Italiaanse kruiden, 2 kruidnagels, ‘n takje peterselie, ‘n laurierblaadje, een paar gekneusde peperkorrels, ‘n pietsie salie.
- Alles net zo lang zacht laten koken (40 minuten) tot de teentjes en de aardappelblokjes zeer gaar zijn
- De bouillon door een zeef in een andere pan gieten. De massa die overblijft in de zeef met een vork of lepel fijnstampen, en volhardend dóór de zeef wrijven, waarbij de onderkant van de zeef steeds goed moet worden schoongemaakt.
- Ten slotte de soep op temperatuur brengen, wellicht naar smaak zout en peper uit de molen toevoegen en dan bestrooien met pikante gemalen kaas (beslist geen Parmezaanse-uit-een-pakje).
- Enfin, met stokbrood en een glas wijn erbij, weet je niet wat je proeft!
Woensdag, half één, de soep was klaar:
Het wonderbaarlijke van de soep met zo’n 40 teentjes knof is dat je er nauwelijks een penetrante uitademing aan overhoudt. Terwijl je na een toastje knoflookboter nog best een etmaal kan nawalmen. …).’
Uit: Door de weken heen. Dagboeken, 1988, Johnny van Doorn, alias Johnny the Selfkicker, schrijver, dichter, voordrachtskunstenaar 1944 – 1991 (www.pietpaaltjens.nl). Als ijsbeer verkleed stond hij in de jaren zestig bij de ingang van Ouwehands Dierenpark in Rhenen. Later hoorde ik dat hij het was die ons indertijd verwelkomde.
