gevlucht om te leven

een brug een scherm tegen de regen

een schild voor een slapende vrouw

zo lang vuil en stank, de kapotte kleren

haar niet als een mantel omhullen ontwijkt ze

plaatsen waar de vluchtelingen bivakkeren

waar vergeefs wachtende mannen

– bewakers niet te vertrouwen

haar met hunkerende ogen onteren

gedreven door zelfbehoud slijt zij haar leven

onder èn op de brug – uitziend naar verlossing

er is geen weg terug

Renske Visser

sept. 2023

Dichter bij de Dood, Allerzielen 2023