voor Dop Bles Adolf Bles, Nederlands dichter en (toneel)schrijver (Rotterdam, 8.9.1883 – Den Haag, 16.11.1940) Begraafplaats Oud Eik en Duinen, Den Haag niet verloren op de zuil van ruwe steen staan cijfers gebeiteld – verborgen onder lagen kalk en korstig mos voor de donderslag weerklonk die heel de aarde raakte is de dood hem …
Pennenvruchten
De geluksteen Lang geleden in een land hier ver vandaan, maar misschien ook gisteren in een stad dichtbij, liep een mens over een lange brede weg. De man was soldaat geweest in het leger van de koning, of de sultan. De oorlog was voorbij, de vrede was getekend, en iedereen verlangde het oude leven op …
De soepsteen Er was eens een man die door het land trok en zich zo goed en zo kwaad als het ging door het leven sloeg. Op een dag bedacht hij dat een warm soepje zijn hongerige maag goed zou doen. Geld had hij niet, wel woonde in de buurt een boerenvrouw die wat simpel …
De sopstien In reisber keapmantsje hie toarst berûn. Hy gong by in pleats oan en frege om wat wetter. Mar de boerinne wie sa fûlfrettende gjirrich, sels in mûlfol drinken joech se net sa mar wei. Doe fertelde dy man har, hy kaam út in fier lân en dêr hie er in sopstien mei wei …
Voor de lang verwachte gast Vermoeid van vruchteloos verlangen kom ik in de Vos in Tuinstraat aan – ik keer me om en zie omringd door zilver en porselein een gouden kikvors staan. Overal heb ik gezocht, ik liep de Poten in, stak over het Spui de Spuistraat in, verdween in de Passage, dwaalde …
Siècle Ik ben geboren in de Haute Provence, in Calabrië en Marokko en in andere plaatsen die ik nu niet meer weet. Geen lavendel, bergamot, sandelhout of ceder ben ik meer. Geur ben ik geworden: één welriekende geur. Met duizenden in megaketels gestoomd, gecondenseerd, ben ik gereduceerd tot luttele liters olie. De neus van Fragonard …
ontheemd in een vertrouwde wereld als het leven in tweeën splijt in een voor altijd voor – een voor altijd na is vanzelfsprekendheid voorbij omzichtig liep zij door de straten ze dacht: iedereen kan aan mij zien moet wel zien dat ik blootsvoets ga maar niemand zag ontheemd in een vertrouwde wereld zocht zij verloren …
Fragment uit: 19e eeuwse Brieven Den Haag, Woensdag, 08 VI 1892 Lieve tante Martha, …… Bomschuiten doken op voor mijn ogen, ik was ver voorbij de toren van Seinpost gelopen. Niet …
Een cyclus van drie gedichten Muziek: Ludovico Einaudi Le Onde: La Linea Scura 4.53 1 – de schimmel die zondagochtend is de tuin omringd door Friese roodbontkoppen zonder veld een gouden zon stijgt boven hen uit het pad met hoefijzersporen verzwindt de kou leidt mij verkleumd terug naar huis weerspiegeld tussen het blauwe raamkozijn …
