als het leven in tweeën splijt

in een voor altijd voor – een voor altijd na

is vanzelfsprekendheid voorbij

omzichtig liep zij door de straten

ze dacht: iedereen kan aan mij zien

moet wel zien dat ik blootsvoets ga

maar niemand zag

ontheemd in een vertrouwde wereld

zocht zij verloren haar weg

toen haar laatste rok van ’t lijf viel

sopte zij magertjes met kleine slokjes

een eerste stuk brood naar binnen

Dichter bij de Dood

Oud en Eik en Duinen, Den Haag, Allerzielen 2019