ik zet de pot met bloemen op zijn graf

buig voor de steen van marmer neder      

‘k haal zand en blad van grafplaat af

en reinig met penseel de letters teder

een zwaluw laat mij met gezang verstaan

wat stilte is, opdat ik rust kan horen

een nieuwe kist met dragers komt er aan

en mensen praten, kletsen als verloren

de lucht wordt grauw waar eerst een blauwe hemel was

waar ooit het gras leek groen, staat nu vergeelde murik

ik ben weer terug bij af

hoe lang nog zal het zijn, alsof het gist’ren was,

van wachten word ik koud, maar tot de morgen blijf ik

tezamen met de vogels bij het graf

Dichter bij de Dood 2017

Allerzielen, Oud en Eik en Duinen, Den Haag